La vie Parisienne | De kunst van het flaneren

La vie Parisienne | De kunst van het flaneren

Parijs, woensdag

De kunst van het flaneren. Na weken veel thuis te hebben doorgebracht, kunnen we eindelijk weer van Parijs genieten en verder dan 1km van huis. Ik weet nog de eerste keer dat ik weer mijn wandelingen oppakte en Parijs opnieuw ontdekte…het was een bijzonder moment.

Na het avondeten trok ik mijn mooiste outfit aan. Een zwierige culotte, en witte blouse, mijn nieuwe espadrilles en een zonnebril. Tijd om te flaneren, Parijs weer te voelen, alles te observeren, want de wereld is in deze paar maanden zo veranderd…Maar Parijs blijft Parijs.

De kunst van het flaneren

 ‘Hij kende alle winkeltjes, hij herkende de geuren in de met gras overladen atmosfeer, wrange geuren van Russisch leer, de geur van vanille die uit de kelder van een delicatessenzaak opsteeg, de ademtocht van muskus die uit de openstaande deuren van de parfumerieën woei. Hij durfde dan ook niet meer voor de bleke gezichten van de winkelmeisjes te blijven staan die hem onbewogen aankeken als iemand die ze kenden. Even deed hij alsof hij de rij ronde ramen boven de winkels bestudeerde, alsof hij ze voor de eerste maal tussen de opeenhoping van uithangborden zag. Daarna liep hij weer tot de boulevard en bleef daar even staan. Er viel nu alleen nog maar een fijne motregen waarvan de koelheid op zijn handen hem kalmeerde’ (Bron: Nana van Emile Zola)

Maar toch is het wel een beetje anders. De massale drukte is er niet. Geen rijen voor de Eiffeltoren, geen drukte in de parken…de stad heeft een transformatie ondergaan, maar niets van haar charme verloren. Misschien is de stad zelfs nog charmanter.

Deze observaties heb ik online verzameld en ben dus niet zelf in Parijs geweest na de lockdown. Ik wacht nog wel even, maar dromen mag altijd 🙂

Ja, ik wil meer Parisienne inspiratie!